Tu mnie dopiero Schumacher zaskoczył! Nie sądziłam, ze potrafi robić wartościowe kino, a najwyraźniej do takiej kategorii należy zaliczyć "Rusty". Mimo wszystko jest to ciepły film, o wielkiej przyjaźni i poświęceniu, do jakiego jesteśmy zdolni dla bliskiej osoby.Wspaniale się ogląda przemianę ciężko doświadczonego przez los zgorzkniałego Roberta De Niro (w wyniku zawału doznał połowicznego paraliżu ciała, również narządu mowy), który wbrew sobie postanawia szukać pomocy u sąsiada - transwestyty i zasięga u niego lekcji śpiewu. Na początku stosunki, ma się rozumieć, nie układają im się najlepiej, z czasem jednak obserwujemy stopniowo rosnącą więź między dwojgiem. Jako Rusty wystąpił Philip Seymour Hoffman i muszę powiedzieć, że jest świetny. Z drugiej strony widziałam już kilka innych tytułów z jego udziałem, gdzie występuje jako - można powiedzieć - zniewieściały facet, więc nie dziwię się, że i tu wyszedł nader przekonująco. Rola Walta Koontza będzie teraz jedną z moich ulubionych w wykonaniu De Niro. Nawiasem mówiąc, z filmu na film coraz bardziej przekonuję się do jego geniuszu (bo niepodważalnym jest, że to aktor jest wielki).